چند روز پیش یک لینک پیام ناشناس گذاشتم و نوشتم که این مطلب برای شماست. شما بنویسید.

پیامی که برایم آمد این بود: "خوبم"

انتظار نداشتم مطلبی انقدر کوتاه باشد!

اما امشب با خودم فکر کردم که چه اشکالی دارد مطلب فقط یک کلمه باشد؟ چرا ساختار ذهنی من همیشه دنبال جملات طولانی و ادبی برای یک مطلب است؟

ما ممکن است جملات و پاراگراف‌هایی بنویسیم تا بگوییم حالمان خوب است یا بد! در حالی که با همان یک کلمه نیز می‌توانیم حالمان را توصیف کنیم.

پس امشب قصد دارم ساختار ذهنی‌ام را منعطف‌تر کنم

و مطلب این دوست را به عنوان مطلبی از طرف او در وبلاگ قرار دهم:

 

خوبم.

 

 

 


مشخصات

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها