خودت

امروز یک مطلب روانشناسی خواندم درباره اینکه انسان برای رسیدن به اعتماد به نفس و قدرت برقراری ارتباط و در کل تبدیل شدن به شخصیت مطلوب از نظر روانشناسی، باید "قدرت آسیب پذیر بودن" داشته باشد. که به این معناست که ما باید خودمان را، خودِ واقعیمان را در رفتارمان بروز دهیم و نظراتمان را بیان کنیم هرچند که ممکن است از طرف بعضی افراد قضاوت شویم یا حتی مورد حمله لفظی قرار بگیریم.

خب این مطلب به نظرم برای خودم و خیلی از افراد اطرافم صدق میکند و ما باید شخصیتی مستقل از شخصیتی داشته باشیم که دیگران می‌خواهند. به خصوص در این زمان که عقیده‌ها و نظرات تفاوت زیادی دارند و همچنین ما در محیطی کار می‌کنیم و یا درس می‌خوانیم که با نظرات متفاوتی روبه‌رو هستیم. از طرفی باید به هر عقیده و نظری با احترام و با منطق برخورد کرد نه با تعصباتی که ما را از حقیقت دور می‌کند.

لذا بنا دارم به شما دوست خواننده عرض کنم که همواره خودت باش، با عقاید و نظرات خودت و هیچگاه ترس از قضاوت شدن و رودربایستی‌های بیهوده شما را از چیزی که هستید دور نکند.